کد مطلب:12327 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

پسري با طرح دوستي با دختري، مرتكب عمل منافي عفت ميشود، و دختر كه باردار شده، براي حفظ آبرويش سقط جنين ميكند، براي پذيرش توبه چه بايد كرد؟ و با آن پسر چگونه بايد رفتار شود؟

بنابر آن چه در پرسش آمده، چندين گناه رخ داده است: ارتباط دختر و پسر نامحرم، انجام عمل منافي عفت (زنا) و سقط جنين.(توضيح المسائل امام خميني، مسأله 2453.)

سرچشمة اين گناهان بزرگ، نگاه آلوده به نامحرم و ارتباط نامشروع دونامحرم است.

بدون شك، دين مقدّس اسلام، كه خاتم اديان الهي و كاملترين دين است، به نيازها و غرايز انسان، به شكلي معقول و قانونمند پاسخگو ميباشد; و از طرفي با هر عاملي كه به شخصيت و كرامت او خدشهاي وارد كند، پيشگيري و مقابله ميكند.

از جمله غرايز طبيعي انسان، خواستة جنسي اوست، كه اسلام در جهت هدايت اين غريزه در مسير معقول خودش، قانون ازدواج را ارائه كرده و براي حفظ كيان جامعه كوچك خانواده و بهداشت و طهارت روحي و رواني آن، از هر گونه عمل مخرّب، پيشگيري و منع فرموده است، چنانكه قرآن كريم ميفرمايد: وَ لاَتَقْرَبُواْ الزِّنَيََّ إِنَّهُ كَانَ فَـَحِشَةً وَسَآءَ سَبِيلاً; (اسرأ، 32) و نزديك زنا نشويد، كه كار بسيار زشت و بد راهي است! تعبير به نزديك نشويد، اشاره زيبائي به اين نكته است كه آلوده شدن به اين گناه غالباً داراي مقدماتي است، كه به تدريج انسان را به آن نزديك ميكند، كه چشم چراني، برهنگي، بيحجابي، بدحجابي و استفاده از كتابها و فيلمهاي فاسد و... از جمله عواملي هستند كه زمينه براي نزديك شدن به زنا و فساد در اجتماع ميباشند كه خداوند با اين آيه، از همة آنها منع فرموده. و يكي از عوامل مؤثر در نزديك شدن به اين گناه همان رابطه دوستيِ دختر و پسر، قبل از ازدواج است.(تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، اسماعيليان / ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 12، ص 102، دارالكتب الاسلامية.) در همين زمينه، خداوند در ضمن بيان زناني كه ازدواج با آنان جايز است، ميفرمايد: هنگامي كه مهر آنها را بپردازيد و پاكدامن باشيد، نه زناكار و نه آن كه زنان را دوست پنهاني خود بگيريد. (مائده، 5)

خلاصه اينكه، اينگونه روابط، گذشته از ممنوع بودن و حرمت شرعي آن، از نظر اخلاقي نيز موجب بيبند باري و ولنگاري جنسي در جامعه شده و گسترش فساد را به دنبال دارد، علاوه بر اين باعث سود جويي و خودكامگي عدهاي در اين گونه روابط ميگردد، كساني كه زير بار هيچ تعهد و مسئوليتي در زندگي نرفته و فقط به دنبال لذت جوئي موقت خود ميباشند. و اينها همه، همان چيزي است كه هم اكنون نسل بشر را، خصوصاً در غرب، مورد تهديد قرار داده و موجب رواج فساد در فروپاشي كانونهاي گرم خانوادهها و مبتلا شدن به انواع بيماريهاي جنسي و... شده است.(براي آگاهي بيشتر رجوع شود به: مجمومه آثار، استاد شهيد مطهري، ج 19، ص 450، انتشارات صدرا.)

اما بايد دانست كه هرچند گناه انسان بزرگ باشد، نبايد از رحمتالهي نااميد شد كه نااميدي از رحمت و عفو و بخشش خداوند از بزرگترين گناهان است.

آري، از نظر آيات قرآن كريم، هميشه راه بازگشت و توبه به سوي خداوند متعال به روي بندگان باز است. قرآن كريم اين كتاب نويدبخش رحمت، به همة مؤمنان فرمان توبه ميدهد و ميفرمايد: يَـََّأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُوَّاْ إِلَي اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَيَ رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّ ?‹َاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنَّـَتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الاْ ?َنْهَـَرُ; (تحريم، 8) اي كساني كه ايمان آوردهايد! به سوي خدا باز گرديد، توبه كنيد، توبهاي خالص و بيشائبه، اميد است ]با اين كار[ پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهايي از بهشت كه نهرها از زير درختانش جاري است، داخل كند.(ر.ك: اخلاق در قرآن، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 217ـ234، مدرسة الامام اميرالمؤمنين علي7 / مراحل اخلاق در قرآن، آيةالله جوادي آملي، ج 11، ص 156، مركز نشر اسرأ.) اركان توبه در پنج چيز خلاصه ميشود:

ترك گناه، ندامت، تصميم بر ترك در آينده، جبران گذشته و استغفار.

از نظر قرآن كريم، شخص گناهكار، براي جبران نمودن كوتاهيهاي گذشته بايد (به دنبال توبه نمودن از گناه گذشته) در صدد اصلاح برآيد: فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُـلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ; (مائده، 39) امّا آن كس كه پس از ستم كردن، توبه و جبران نمايد، خداوند توبه او را ميپذيرد; زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است. همچنين آيه 54 از سورة شريفة انعام در اين زمينه وارد شده است.(براي آگاهي از شرايط توبة كامل (كه عبارت است از: ندامت، عزم بر ترك گناه براي هميشه، جبران حقالله، جبران حقالناس، از بين بردن آثار گناه در وجود خود، عادت دادن نفس به عبادت) به نهجالبلاغه مراجعه كنيد.)

اين نكته شايان توجه است كه از نظر فقهي سقط جنين ديه دارد و بنابر اين احتياط ديه جنين حلال زاده و حرام زاده يكسان است.(ر.ك: مجمع المسائل، آيت الله گلپايگاني، ج 3، ص 247، دار القرآن، قم.) براي تعيين مقدار ديه به رسالة توضيح المسائل مرجع تقليدتان مراجعه نماييد.